چرا رفتار دوگانه با قاتلین بهائیان و مسلمانان؟ «مشکل از دادگاه نیست، مشکل از قانون است.»

در مملکتی که اگر یک بسیجی و یا حزب اللهی کوچکترین صدمه ای ببیند، ظرف چند ساعت یا حد اکثر چند روز مسبب دستگیر و به سرعت مجازات می شود، قاتلین بهائیان یا به راحتی «متواری» می شوند (مثل قاتل جناب عطاءالله رضوانی) یا اگر هم دستگیر شوند و حتی به قتل اعتراف هم بنمایند، سرانجام با یک حبس کوتاه مدت و ناعادلانه آزاد می شوند. امروز از وکیل و حقوقدان برجسته دکتر مهناز پراکند سؤال کردم علت این رفتار دوگانه نسبت به بهائیان و مسلمانان چیست؟ در پاسخ فرمودند:«در یک پروندۀ قتل معمولی قرار تأمینی که برای متهم به قتل صادر می شود، قرار بازداشت است و باید در بازداشت بماند تا زمانی که حکم قطعی او صادر شود. اما در پرونده های اینچنینی که مقتول فردی است بهائی یا غیر مسلمان و بدتر از آن قاتل ادعا می کند اعتقاد داشته که مقتول مُرتد بوده وکُشتنش عین ثواب است، در این صورت حکمی که علیه این قاتل صادر می شود ممکن است دیه و فقط چند سال حبس باشد که برای حبس و دیه قرار وثیقه صادر می شود.تازه اگر دادگاه ادعا کند ثابت شده مقتول مُرتد بوده و اعتقادِ قاتل به مُرتد بودن او درست است، قاتل فقط بخاطر اینکه بدون اجازۀ دادگاه او را کُشته است ممکن است یک حکم حبسی بگیرد. دیه هم ندارد. مشکل از دادگاه نیست مشکل از قانون است.»