بياد ياران، عزيزان با شما و بيادتان هستيم در جشن دویستمین سالگرد تولد حضرت بهاءالله بنيانگذار آئين بهائى

اللّه ابهىٰ

..... ای دوست، آتشی در قلب عالم در سدرۀ مبارکه مشتعل گشته که شعله اش عنقریب در ارکان عالم برافروزد و پرتوش آفاق امم را روشن نماید. جمیع علامات ظاهر شده و کلّ اشارات مشهود گشته. آنچه در جمیع صحف و کتب بوده تماماً واضح گردیده. محلّ توقّف از برای احدی نمانده. پیرانی از خویش و از بیگانگان گریزان بودند، حال یار دل آرا سوار سمند باد پیما شد و در میدان حقیقت جولان نمود و آنچه پنهان بود آشکار گشت. سکوت و خاموشی تا کی و صمت و فراموشی تا چند. شمع روشن پروانه ها در پس پرده پژمرده و پرمِحِن. وقت آنست که جوش دریا زد و اوج ثریّا جست. اگر اوج افق أعلىٰ جوئیم بال و پَر باید گشود و اگر خوض در عمق دریا خواهیم دست و پا را باید شنا آموخت. وقت تنگ است و حرکت خیل الهی. بیدرنگ باید سبقت و پیشی گرفت و شمع نورانی افروخت. ع ع

ص ٢۴ و ۲۵ سفينة عرفان، دفتر يازدهم