سراسر عالم سالگرد بعثت حضرت رب اعلی آن شب تاریخی را تبریک میگوییم و میگذریم.
به راستی آیا هرگز فکر کردهایم بر جناب ملّاحسین در آن شب چه گذشت؟
رویدادی بس خطیر، بس خطرناک، بسیار جانکاه، بسیار مهیمن، بسیار عظیم بود.
این که در میان مسلمین رایج است که میگویند:
پل صراط از مو باریکتر و از شمشیر تیزتر است، واقعاً همین است.
جناب بابالباب اگر نمیپذیرفت چه سرنوشتی درانتظارش بود.
(این سؤالی است که از حضرت عبدالبهاء شده است. مکاتیب عبدالبهاء، ج1، ص480).
سؤال نمودهاید که اوّل من آمن روحی له الفداء اگر محروم میشد در ظهور جمال مبارک حال چگونه میگشت و این اوصاف بکه راجع بود بدانکه جمیع نعوت و محامد و اوصاف و کمالات از خصائص شمس حقیقت است و چون ضیاء صادر از او و راجع باو و این کمالات در حقائق سائره مقتبس از آن شمس حقیقت است و هر حقیقتی از حقائق بحسب استعداد و لیاقت خویش از آن انوار اقتباس مینماید اوّل من آمن روحی له الفداء بمنزله مه تابان بود که اقتباس انوار از آن شمس حقیقت نمود و سائر نفوس مهتدیه جلیله در آن کور بمنزله نجوم. و البهاء علیک عع
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر