۱۳۹۵ بهمن ۳۰, شنبه

ما نیاز به شنیدن پیام امید از آیین بزرگ بهایی داریم


پرنسس هلن از رومانی ، نتیجهٔ ماری ملکهٔ رومانی ( ١٨٧٥ - ١٩٣٨ ) ، اولّین شخصیّت سلطنتی که تعالیم بهایی را پذیرفت ، یک پیام ویژه به مناسبت گرامیداشت سالگرد سفر تاریخی حضرت عبد البهاء به غرب ارسال نمود .

پرنسس هلن اظهار داشت : برای من ، پیام این آیین بزرگ ، امروز مانند همیشه اهمیّت دارد . در جامعه ای که به نحو فزاینده ای سکولار است ، و در آن ، نیروهای بازار مصرف گرایی ، گسترده و خودخواهی ، فضیلت محسوب می شوند ، آیین بهایی راه دیگری برای زندگی ارائه می دهد که ریشه در گسترش عدالت و وحدت دارد ، تا صلح و رفاه جمعی به وجود آورد .
از نظر تاریخی ، پیامبران طرفدار اصلاحاتند ، و به چشم برازندهٔ نظام های سیاسی و اجتماعی به آن ها نگاه شده است . به نظر می رسد این مطلب در حقّ عبّاس افندی صادق است . چه که به خاطر ایمان عمیقش به نیکی و هدایت خداوند ، بیشتر عمر خود را در تبعید به سر برده است .
مردان حقیر هنگامی که از میهن خود رانده می شوند ، به تلخی می گرایند ، امّا در مورد عبّاس افندی چنین نبود. او راه متفاوتی را انتخاب کرد و سفیر بزرگ صلح و عدالت شد و در میان همهٔ مردم خیر خواه و با ایمان به گرمی مورد استقبال قرار گرفت . چنین افرادی منحصر به فرد ، الهام بخش و مبارزند و ما نیاز به شنیدن پیام امید از زبان آن ها داریم .


ای یاد تو تنها، برد زدل غم ها
دهد به ما قدرت ندای یاابهی
تو ماه تابانی تو شاه امکانی
لسان جان گوید به تو که چون جانی
یاور ما باش در همه عالم
با تو می گوئیم ما همه با هم
الله ابهی ، الله ابهی ، الله ابهی
هُوالأبهی
ای بنده صادق حقّ، در ساحت ياران الهی مذکوری ودر انجمن دوستان معنوی مقبول ، از ياران حدّتی بينی و يا شدّتی ملاحظه کنی ، شکر کن که ملحوظ نظرشان گشتی و منظور بصرشان. گويند که ليلی اقداح ديگران پر از حلوای شکرين می نمود و کاسه مجنون می‌شکست ، چون از مجنون پرسيدند : گفت اين دليل عنايت و محبّت است. لهذا شما محزون مشويد بلکه ممنون گرديد که نامتان بر زبان ياران می گذرد بنده دوستان باش و خاک پای یاران . و در مراتب عرفان و بيان آنچه از اين قلم صادر ، بيان کن چه که هر کس بآن مأمور ، تا کلّ در ظلّ کلمه واحده جمع گردند چه که مرجع کلّ اليوم منصوص است . عبد البهاء عباس

در مورد بهاییان


متن ترجمهٔ سئوال از آیات الله العظمی سیّد حسین صدر

سئوال :
من یک شهروند بهائی عراقی ، ساکن شمال عراق هستم . تصوّر برخی از مسلمانان این است که اختلاط با ما از نظر شرعی ، عملی حرام ، و اجتناب از معاشرت با ما واجب می باشد . اخیراً نیز فتاوائی از برخی شخصیّت های دینی داده شده ، که گفته اند :
دیانت ما ( بهائیّت ) ، ضالّهٔ مضلّه است و هر نوع معاشرتی با بهاییان حرام می باشد . قطعاً حضرتعالی اطّلاع دارید که در طول حکومت گذشتهٔ عراق ، ما را بسیار اذیّت و آزار نمودند ، تا جایی که بسیاری از اموال بهاییان را غصب کردند و بسیاری را به زندان انداختند و حکم اعدام برایشان صادر نمودند .... نظر جنابعالی در این خصوص چیست ؟

پاسخ :
خداوند تبارک و تعالی به ما سفارش کرده تا با تمامی برادران و خواهرانمان در ادیان و مذاهب دیگر ، رفتاری نیکو ، مبتنی بر عدالت و شفقّت و محبّت داشته باشیم ، چنانکه در قرآن می فرماید :خدا شما را باز نمی دارد از نیکی کردن و عدالت ورزیدن با آنان که با شما در دین ، نجنگیده اند و از سرزمینتان بیرون نرانده اند . خدا کسانی را که به عدالت رفتار می کنند ، دوست دارد .
بنابراین ، نه تنها همکاری و معاشرت بر اساس اصول بشردوستانه ، میان مسلمین و برادرانی که پیرو ادیان و اعتقادات دیگر ، هستند ، هیچ مانعی ندارد ، بلکه رعایت و پای بندی بر اصول برادری و برابری در حقوق و پرهیز از تبعیض و اِعمال فشار ، در برابر ادیان دیگر واجب می باشد .

مأخذ : مجله آینه جهان ، ص ٣٨
سال ششم ، شماره پیاپی ٥٠
بهار ١٣٩٣ خورشیدیی

خلق را از برای خدا دوست دارید نه برای خود


حضرت عبدالبهاء می فرمایند:
با یکدیگر در نهایت اتحاد باشید ، ابداً از یکدیگر مکدّر نشوید ... خلق را از برای خدا دوست دارید نه برای خود. چون برای خدا دوست می دارید هیچ وقت مکدر نمی شوید. زیرا انسان کامل نیست . لابد هر انسانی نقصی دارد . اگر نظر به نفوس نمایید همیشه مکدر می شوید اما اگر نظر به خدا نمایید چون عالَم حق عالمِ کمال است رحمتِ صِرف است لذا برای او همه را دوست می دارید به همه مهربانی می کنید

از شما می خواهم هر کدام افکار و قلب خود را در محبّت و وحدت متمرکز کنید فکر نفرت را با فکر قویتر عشق مقابله نمایید .فکر جنگ، هماهنگی و رفاه و آسایش و خشنودی را زائل کند. فکر عشق ، برادری و صلح و دوستی و شادمانی را بنیان نماید
مائده آسمانی ، جلد ٥ ، صفحه ۲۶۸

" دیگر وقتی نمانده که به هدر رود.



جایی برای شکّ و تردید وجود ندارد. مردم مشتاق مائدۀ حیاتند. میدان آماده است. عهد وثیق و محکم گرفته شده. نقشۀ الهی به حرکت امده و با گذشت هر روز بر سرعت آن افزوده می گردد. قوای ملکوتی و زمینی به نحوی اسرار آمیز در تحقّق آن کمک می نمایند. چنین فرصتی دیگر به دست نمی آید. بگذارید انان که در شک وتردیدند، برخیزند و بنفسه حقیقت این بیانات را در یابند. مجاهدت و استقامت، ضامن فتح و ظفر کامل و نهایی است. "
قسمتی از توقیع 28 ژانویه 1939

شکر نعمت الهی در هنگام دشواری‌ها


حضرت عبدالبهآء:
"شُکر نعما الهيّه هنگام سختی و زحمت لازم زيرا در بحبوحۀ ‌نعمت هر نفْسی مي‌تواند شاکر باشد. حکايتي است که سلطان محمود خربزه‌ای را بريد و به اَياز داد. اياز مي‌خورد و اظهار شکر و سرور مي‌نمود. آخر چون سلطان خود قدری از آن خربزه چشيد ديد بسيار تلخ است.
از اياز پرسيد، «که خربزه به اين تلخی را چگونه خوردی و ملال نياوردی؟» جواب گفت که، «من از دست سلطان نعمت‌های گوناگون بسيار لذيذ و شيرين خورده بودم لهذا سزاوار ندانستم که يک مرتبه تلخی بينم و اظهار ملال کنم.»
پس انسانی که غرق نعماء الهی است اگر وقتی جزئی زحمتی بيند نبايد متأثّر شود و مواهب الهيّه را فراموش کند." ( ص ٢٢٢ ج ١، بدائع الآثار
اگر از منزل پرسی سجن و اگر از غذا پرسی
بلايا و محن و اگر از جسد پرسی در ضعف و اگر
از روح پرسی در سرور و فرحی که مقابله نمی‌نمايد
بآن سرور من علی الارض . حبس را قبول فرموديم
تا گردنهای عباد از سلاسل نفس و هوی فارغ شود
و ذلّت اختيار نموديم تا عزّت احبّاء از مشرق اراده
اشراق نمايد . همچه مدان که حقّ عاجز است . قسم
باسم اعظم که اگر اراده فرمايد ارواح جميع امم را
بکلمه‌ای اخذ نمايد . مع ذلک از ظلم ظالمين چشم
پوشيده و حمل بلايای لاتحصی فرموده تا کلّ را به
مدينه باقيه ابديّه کشاند .
حضرت بهاءالله
حضرت بهاء الله خطاب به نفوسی که طالب طی طریق در سبیل روحانیّت هستند می‌فرمایند که آنها به نحوی اجتناب ناپذیر با مسائل، امتحانات و مشکلات روبرو خواهد شد. همین اقدام برای گسستن بندهای مادّی گرایی، حرص و تمایلات نفسانی که ما را به این جهان وابسته می‌سازد، کار بسیار دشوار و دردناکی است. حضرت بهاء الله می‌فرمایند که این درد همیشه با ما خواهد بود، و در حین سفر در وادی طلب روحانی، مرکب همیشگی ما است.مرکب این وادی در دست و اگر درد نباشد هرگز این سفر تمام نشود و عاشق در این رتبه جز معشوق خیالی ندارد و جز محبوب پناهی نجوید ... پس باید بنار عشق حجابهای نفس شیطانی سوخته شود تا روح برای ادراک مراتب سید "لولاک" لطیف و پاکیزه گردد.