اعتقاد به رابطه نزدیک میان دمکراسی و انتخابات و بخصوص "حق انتخاب شدن" موضوعی تازه قلمداد نمی‌گردد. اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز بر این اصل صحه می‌گذارد؛ در اصل ۲۱ این معاهده بین المللی حقوق مدنی و سیاسی آمده است که:"اراده مردم می‌باید اساس اقتدار حکومت باشد". حال وقتی سخن از ارتباط میان دموکراسی و انتخابات به میان آورده می‌شود سخن از اصل "آزادی " نیز گفته می‌شود. اصلی که تنها زمانی محقق می‌گردد که اصل "آزادی اندیشه و عقیده" اجرا گردد. آزادی عقیده و اندیشه یکی از خصایص بزرگ کشورهای دمکراتیک است؛ شهروندان با مصونیت کامل از حق داشتن تفکر خاص در جامعه دست به فعالیت‌های متعددی می‌زنند. در دنیای امروز توسعه حقوق بشر زمانی رخ می‌دهد که اقلیت‌ها نقش خود را به دور از موضوعیت نوع عقیده و تفکر اجرا کنند. به عقیده نویسنده در ایران تمامی اقلیت‌ها به دلیل داشتن هویت خاص خود، از منظر حکومت ایران از دایره "خودی"ها دور هستند و با عنوان "دیگری" خطاب می‌شوند که نتیجه آن عدم حق " انتخاب شدن" در فرآیند انتخابات ایران است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر