* جمیعت زیاد بود منزل گنجایش نداشت *
مسس کروپر عرض کرد منزل کوچک است گنجایش احباب ندارد *
فرمودند:
منزل کوچک نیست باید قلوب وسعت داشته باشد *
در عکا اوائل ورود در یک اطاق سیزده نفر منزل داشتیم من از خدا میخواهم که قلوب را گشایش بخشد یاران را وسعت عطا فرماید *
و گشایش قلوب ممکن نیست جز بمحبت اللّه *
اگر گشایش از امور دیگر حاصل شود عرضی است موقت است زود به تنگی تبدیل میشود اما سرور و گشایشی که بمحبت اللّه باشد ابدی است *
همهء سرور و لذائذ دنیوی از دور جلوه ئی دارد لکن چون نزدیک شود سرابست و نمایشی بی حقیقت *
البته در حکمت سلیمان خوانده اید حضرت سلیمان میفرماید من وقتی طفل بودم چنین میدانستم که لذت در گردش و سواریست چون بسن شباب رسیدم و بتفرج و سواری و گردش دیدم لذتی ندارد *
با خود می گفتم
لذت در سلطنت است اقتدار است حکمرانیست چون بسلطنت رسیدم دیدم آنهم لذتی ندارد * و همچنین هر شأنی از شؤون که در نظرم جلوه ئی داشت چون باو رسیدم دیدم لذتی ندارد فهمیدم که سرور بمحبت اللّه است *
اگر انسان سرورش بصحت باشد صحت وقتی زائل میشود * پس یقین است که صحت هم سبب سرور نیست *
اگر سرور انسان بثروت باشد وقتی ثروت زائل میشود *اگر سرورش بمنصب باشد وقتی منصب از دستش میرود * مادام که سبب قابل زوالست مسبب هم زائل میشود ولی هرگاه سبب سرور فیض الهی باشد آن سرور ابدی است چه که فیوضات الهیّه ابدی است و چونکه محبت اللّه ابدی است اگر انسان دل بفیض الهی بندد محبت الهی در قلبش باشد سرورش ابدی است بهر چه دل بندد فانی است و عاقبت مأیوس میشود مگر محبت اللّه محبت بعالم انسانی *شما باید شکر کنید خدا را که ابواب ملکوت بر شما باز فرمود و شما را بمحبت اللّه و خدمت بوحدت عالم انسانی دعوت نمود * شما مثل بهاء اللّه پدری دارید که فیضش احاطه کرده *
پس باید شب و روز خدارا شکر کنید که بچنین فیضی فائز شدید*
(#خطابات ج ۱ ص ۱۶،۱۷)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر