آیا در عالم وجود تنها هستیم؟

جمال مبارک میفرمایند، "لکلّ ثوابت سيّارات و لکلّ سيّارة خلق عجز عن احصائه المحصون."

(مائده آسمانی، ج8، ص191)

[مضمون: بر هر یک از خورشیدهای عالم سیّاراتی است و در هر سیّاره‌ای خلقی که شمارندگان از شمارش آنها عاجزند.]

حضرت عبدالبهاء می‌فرمایند، "اِعلَم أنّ فی صریحِ القرآن إنّ الله بیّن بیاناً شافیاً کافیاً تلتذُّ مِنهُ الآذان و قال «إنّ فی خلق السّموات و الأرض و ما بثّ فیهما دابّة». فَصَرَّح بأنّ فِی السّمآء و الأرض کلَیهما موجوداتٌ متحرّکةٌ بالإرادة و لا شکّ و لا شُبهة أنّ کلّ موجود متحرّک بالاِرادة أما یکون مِن ذوی الحیاة الحیوانیّة أم مِن ذوی الحقائق الإنسانیّة."

(مکاتیب عبدالبهاء، ج1، ص119)

[مضمون: بدان که خداوند در قرآن صریحاً بیان شافی کافی فرموده که گوشها از شنیدن آن لذّت می‌برد. فرموده است که در خلق آسمانها و زمین و آنچه که در آنها است موجود زنده وجود دارد. پس تصریح کرده که در آسمان و زمین، هر دو، موجوداتی هستند که به ارادۀ خود حرکت می‌کنند. و هیچ شکّ و شبهه‌ای وجود ندارد که هرموجودی که به ارادۀ خود حرکت کند یا از حیوانات جاندار است یا از موجوداتی که دارای حقیقت انسانی هستند.] در بیان دیگر از قلم حضرت عبدالبهاء صادر، "البته این مکوّنات عظیمه خالی و فارغ نیست و عبث و بیهوده آفرینش نیافته؛ حتّی صریح قرآن است ولی مفسّرین بی‌وجدان با وجود صریح عبارت به حقیقت پی نبردند. چنانچه میفرماید «و مِن آیاته خلق السّموات و الأرض و ما بثّ فیهما مِن دابّة». می‌فرماید از آیات باهرات الهیّه این آسمان و زمین است و کائنات حیّ متحرّکی که در این آسمان و زمین خلق شده‌اند. ملاحظه نمایید که صریحاً می‌فرماید که در آسمان کائناتی ذی‌روح هست. «دابّه» در لغت، ذی‌روح متحرّک بالاراده است." 

(مکاتیب عبدالبهاء، ج4، ص147)