اللّه ابهىٰ
..... ای دوست، آتشی در قلب عالم در سدرۀ مبارکه مشتعل گشته که شعله اش عنقریب در ارکان عالم برافروزد و پرتوش آفاق امم را روشن نماید. جمیع علامات ظاهر شده و کلّ اشارات مشهود گشته. آنچه در جمیع صحف و کتب بوده تماماً واضح گردیده. محلّ توقّف از برای احدی نمانده. پیرانی از خویش و از بیگانگان گریزان بودند، حال یار دل آرا سوار سمند باد پیما شد و در میدان حقیقت جولان نمود و آنچه پنهان بود آشکار گشت. سکوت و خاموشی تا کی و صمت و فراموشی تا چند. شمع روشن پروانه ها در پس پرده پژمرده و پرمِحِن. وقت آنست که جوش دریا زد و اوج ثریّا جست. اگر اوج افق أعلىٰ جوئیم بال و پَر باید گشود و اگر خوض در عمق دریا خواهیم دست و پا را باید شنا آموخت. وقت تنگ است و حرکت خیل الهی. بیدرنگ باید سبقت و پیشی گرفت و شمع نورانی افروخت. ع ع
ص ٢۴ و ۲۵ سفينة عرفان، دفتر يازدهم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر