هوالله
ای طایران هوای رحمٰن، به کلمات مسطوره از جمال احدیّه محجوب ممانید. چه که آنچه از معارف الهیّه و حِکَم ربّانیّه، که الیوم ناس به آن مفتخرند، جمیع از نقطه ظاهر و به او راجع؛ و آن نقطه از اثر کِلک رحمٰن به وجود آمده. لذا لایق نه که ناس به آنچه مسطور شده مغرور شوند و در یوم اکبر مهجور مانند. جهد نمایید که شاید به اعانت ربّانی به بحر معانی فائز شوید. (مجموعه آثار قلم اعلی، شماره 19، ص65)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر