حضرت امةالبهاء، روحیه خانم، در کنفرانس لندن، دربارۀ مراسم ازدواج حضرت ولی امرالله با ایشان چنین بیان کردند:
آیا می‌توانم دربارۀ ازدواج ایشان چیزی برای شما بگویم؟ چون از فرط سادگی چیزی نمی‌توانم بگویم. ازدواج مبارک به ما نشان می‌دهد که ما نباید از اجتماعی که در آن هستیم تقلید کنیم. بلکه باید برای دیگران سرمشق و مثَل باشیم.
وقتی روز ازدواج فرا رسید، من کت و دامن سیاهی پوشیده بودم؛ من فقط یک بلوز سفید داشتم به بیت مبارک آمدم ... حضرت ولی امرالله تشریف آوردند، داخل اتومبیل شدند. من همراه ایشان سوار شدم. همه تعجّب کردند که چطور هیکل اطهر با یک زن غربی سوار ماشین می‌شوند. ایشان این انگشتری را که به دست دارم قبلاً به من مرحمت فرمودند... این انگشتر را حضرت ورقۀ علیا به ایشان داده بودند. ایشان این حلقه را بسیار دوست داشتند...
به زیارت روضۀ مبارکه رفتیم. در سکوت، گل‌های خشکی را که روی مرقد مبارک بود جمع کرده به من عنایت فرموده مراجعت کردیم. در بیت مبارک حضرت ورقۀ علیا دست به دست شدیم ... و من آیۀ مبارکه را تلاوت کردم.
این تمام جریان عروسی و ازدواج ما بود و چند دقیقه پیشِ اعضای فامیل مبارک بودم. ایشان با پدر و مادر من مثل شب‌های دیگر بعد از شام نشستند و خیلی ساده بود؛ نه لباسی، نه گُلی، نه تشریفاتی، نه آدابی... این نشان می‌دهد که امر مبارک ساده است.
(نقل از مقالۀ "حضرت شوقی افندی آیت خدا – آهنگ بدیع سال 18، ص106-107؛ منقول در اخبار امری، 4 مهرماه 1351، ص338)
حضرت امةالبهاء، روحیه خانم، در کنفرانس لندن، دربارۀ مراسم ازدواج حضرت ولی امرالله با ایشان چنین بیان کردند:آیا می‌توانم دربارۀ ازدواج ایشان چیزی برای شما بگویم؟ چون از فرط سادگی چیزی نمی‌توانم بگویم. ازدواج مبارک به ما نشان می‌دهد که ما نباید از اجتماعی که در آن هستیم تقلید کنیم. بلکه باید برای دیگران سرمشق و مثَل باشیم.
وقتی روز ازدواج فرا رسید، من کت و دامن سیاهی پوشیده بودم؛ من فقط یک بلوز سفید داشتم به بیت مبارک آمدم ... حضرت ولی امرالله تشریف آوردند، داخل اتومبیل شدند. من همراه ایشان سوار شدم. همه تعجّب کردند که چطور هیکل اطهر با یک زن غربی سوار ماشین می‌شوند. ایشان این انگشتری را که به دست دارم قبلاً به من مرحمت فرمودند... این انگشتر را حضرت ورقۀ علیا به ایشان داده بودند. ایشان این حلقه را بسیار دوست داشتند...
به زیارت روضۀ مبارکه رفتیم. در سکوت، گل‌های خشکی را که روی مرقد مبارک بود جمع کرده به من عنایت فرموده مراجعت کردیم. در بیت مبارک حضرت ورقۀ علیا دست به دست شدیم ... و من آیۀ مبارکه را تلاوت کردم.
این تمام جریان عروسی و ازدواج ما بود و چند دقیقه پیشِ اعضای فامیل مبارک بودم. ایشان با پدر و مادر من مثل شب‌های دیگر بعد از شام نشستند و خیلی ساده بود؛ نه لباسی، نه گُلی، نه تشریفاتی، نه آدابی... این نشان می‌دهد که امر مبارک ساده است.
(نقل از مقالۀ "حضرت شوقی افندی آیت خدا – آهنگ بدیع سال 18، ص106-107؛ منقول در اخبار امری، 4 مهرماه 1351، ص338)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر