شاید این تیتر ذهن بسیاری را پس از نتیجه دادگاه قتل یکی از شهروندان بهایی به نام فرهنگ امیری را مشغول کرده باشد. سعی میکنم با ذکر ۶ نکته در این یادداشت به دلایل اعلام این رای بپردازم ( این یادداشت یقینا تحلیل شخصی می باشد).
۱- فشارهای بین المللی، تحریم، فعال شدن اپوزیسیون و پوزیسیون در کنار رشد روزافزون رسانه های جمعی و کاربردی شدن شبکه های اجتماعی هر کدام تاثیر مستقیم خود را در برگزاری یک دادگاه هرچندنمایشی در ایران خواهد گذاشت. تمرکز رسانه ها و همچنین پیگیری تشکیلات بهایی درخصوص فشار علیه بهائیان و همچنین ماجرای قتل فرهنگ امیری موجب شد که جمهوری اسلامی این اتفاق ناگوار را میان اخبار تلخ خود پنهان نکند و در نتیجه مجبور به اجرای نیم بند قانون با وجود اجرای نشدن عدالت کند.
۲- اصولا ابلاغ قانون با اجرای قانون در ایران فاصله بسیار زیادی دارد. پیشتر نیز افرادی به جرم های متنوع از جمله قتل بهائیان محکوم شدند اما اجرای حکم عملی نشد و یا در فریبی اجرای حکم به شکلی غیرقانونی پیش رفت.
۳- رای دادگاه مبنی بر حکم ۱۱ سال بوده است که این حکم احتمالا در دادگاه تجدید نظر به ۵ سال کاهش پیدا کند که این پیش فرض نیز به ذهن خطور می کند پس از گذراندن دو سوم از حکم ، قاتل آزاد خواهد شد و برادر کوچک نیز احتمالا تنها یک سال محکومیت خود را طی خواهد کرد.عمدتا رای دادگاه های تجدید نظر در مناطق مذهبی و بخصوص بهایی ستیز یقینا با روح قانون و اصل تطابق جرم دور خواهد بود و محکومین با کاهش حکم روبرو خواهند شد.
۴- ایجاد سوپاپ اطمینان و رفع اتهام نقض حقوق بشر علیه بهائیان در ایران از سوی افرادی چون گزارشگر قوه قضائیه در امور حقوق بشر ایران. محمدجواد لاریجانی بارها از حربه سوپاپ اطمینان استفاده کرده و سخنان غیرواقع خود را با سواستفاده از بعضی موارد مشروعیت بخشیده است. این احتمال می رود که این اتفاق از سوی دستگاه قضایی به عنوان نشان دهنده رعایت حقوق شهروندی استفاده شود. البته قاضی پرونده به عدم تساوی حقوق بین مسلمان و بهایی اشاره داشته اما همچنان این رای می تواند جنبه تبلیغاتی خود را داشته باشد.
۵- این رای از منظر بعضی از افراد خود می تواند موجب تنش بیشتر این رویداد شود. قاتلین عنوان کرده اند در صورت آزادی باز این عمل را انجام خواهند داد که همین سخن نشان از ایجاد نفرت پراکنی و گسترش امکان جرم را نشان میدهد.
۶- یکی از دلایلی که میتوان به صدور این رای عنوان کرد نیز عدم وابستگی تشکیلاتی و سازمانی این دو جوان خام اندیش بوده است. این افراد با وجود آنکه پای منبر نشین بودند و با دفتر بسیج هم ارتباط داشتند اما افراد شاخص و اصلی جریان تندروی مذهبی و امنیتی در ایران نبودند و بیشتر می توان گفت خام اندیشی و ماجراجویی آنان موجب این قتل تاسف انگیز شده است. قاتلین اگر وابسته به دستگاه های همچون روحانیت و یا بسیج، سپاه و اطلاعات بودند یقینا هرگز محاکمه نمی شدند و این دو تن حتی از سوی دستگاه قضایی نیز مورد سواستفاده قرار گرفته اند.
اجرای قانون و برگزاری عدالت آرزوی است که روزی در ایران اجرا خواهد شد
مرتضی اسماعیل پور
#فرهنگ_امیری #بهایی #دادگاه #حقوق_بشر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر