صلات و صیام در همه ادیان الهی دارای مقام و جایگاه خاصی است ، لذا این دو حکم در ابتدای کتاب مستطاب اقدس آمده و ده بند از این کتاب مقدس به آن دو اختصاص یافته است.
حضرت عبدالبها می فرمایند :
" نماز فرض و واجب بر کل. البته جمیع را به صیام و صلوت دعوت نمایید چه که معراج ارواح است و مفتاح قلوب ابرار. آب حیواان جنت رضوان است و تکلیف منصوص از حضرت رحمن. ابدا تاخیر و تهاون جائز نه. "
امر و خلق ج 4 - ص 94
_____
و نیز می فرمایند :
صلوت اس اساس امر الهی است و سبب روح و حیات قلوب رحمانی. اگر جمیع احزان احاطه نماید چون به مناجات در صلوت مشغول گردیم کل غموم زائل و روح و ریحان حاصل گردد. حالتی دست دهد که وصف نتوانم و تعبیر ندانم و چون در کمال تنبه و خضوع و خشوع در نماز بین یدی الله قیام نماییم و مناجات صلوت را به کمال وقت تلاوت نماییم حلاوتی در مذاق حاصل گردد که جمیع وجود حیات ابدیه حاصل کنند.
گنجینه حدود و احکام ص 11
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر