هُوالأبهی

ای بنده صادق حقّ، در ساحت ياران الهی مذکوری ودر انجمن دوستان معنوی مقبول ، از ياران حدّتی بينی و يا شدّتی ملاحظه کنی ، شکر کن که ملحوظ نظرشان گشتی و منظور بصرشان. گويند که ليلی اقداح ديگران پر از حلوای شکرين می نمود و کاسه مجنون می‌شکست ، چون از مجنون پرسيدند : گفت اين دليل عنايت و محبّت است. لهذا شما محزون مشويد بلکه ممنون گرديد که نامتان بر زبان ياران می گذرد بنده دوستان باش و خاک پای یاران . و در مراتب عرفان و بيان آنچه از اين قلم صادر ، بيان کن چه که هر کس بآن مأمور ، تا کلّ در ظلّ کلمه واحده جمع گردند چه که مرجع کلّ اليوم منصوص است . عبد البهاء عباس