هفت سین یک زندانی بهائی

لیزا تبیانیان ( عنایتی) شهروند بهایی در کرج بازداشت شد

به گزارش خبرگزاری بهایی نیوز ساعاتی پیش در تاریخ چهارشنبه ۲۵ اسفند ۱۳۹۵ لیزا تبیانیان ( عنایتی) شهروند بهایی ساکن شهر کرج توسط ماموران امنیتی استان البرز بازداشت شد.

بنابرگزارش مجموعه خبری بهایی نیوز ماموران امنیتی با داشتن حکم جلب وارد منزل این شهروند بهایی شدند و پس از تفتیش منزل و مصادره اموال شخصی ایشان از جمله کتاب های مذهبی وغیرمذهبی، لپ تاب و...وی را بازداشت کردند.

به گفته یک منبع مطلع" امروز ۶ ماموردر ساعت ۵ عصر در منزل خانم تبیانیان حضور یافتند و به طور کامل منزل آنان را مورد تفتیش قرار دادند."

به گفته این منبع مطلع همچنان خانواده این شهروند بهایی اطلاعی از محل نگهداری لیزا تبیانیان در اختیار ندارند.

پیشتر محل کسب همسر این شهروند بهایی به نام منصور عنایتی توسط ماموران دولتی اداره اماکن به دلیل باورمند بودن آنان به دیانت بهایی پلمب شده بود و دختر ایشان به همراه همسرشان به نام های عهدیه عنایتی و صهبا مصلحی نیز پیشتر طی ماههای اخیر در شیراز بازداشت شده بودند.

صدها نفر از پیروان آیین بهایی پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی زندانی، شکنجه یا اعدام شده‌اند. بسیاری دیگر از پیروان این آئین نیز از سایر حقوق اجتماعی خود مانند حق تحصیل یا کار محروم شده‌اند.

منبع خبر : https://goo.gl/iITeBO

به ما در مجموعه خبری بهائي‌نیوز ( Bahainews) بپیوندید.

بهاییان معتقدند که صلح جهانی دیر یا زود تحقق می‌یابد.

ما می‌توانیم داوطلبانه متحد شده و روابط مسالمت آمیز را بین اقوام و ملل مختلف ایجاد کنیم یا این که جنگ ویرانگر و مخربی را به وجود آورده و در پی آن خسته و ضعیف و شکست خورده به سمت اتحاد اجباری رفته و این موضوع مطلقا ضروری را اجرایی سازیم.

صلح برای بشریت آمده است، حضرت عبدالبهاء میفرمایند بالاخره روزی بشریت به این نتیجه میرسد که ما به اندازه‌ی کافی جنگ داشته ایم.

«اين جنگهای بی‌ثمر و منازعات خانمان سوز منتهی شود و صلح اکبر تحقّق يابد … با وجود اين مشاهده ميکنيم که پادشاهان و زمامداران شما خزائن خود را به عوض آنکه در سبيل سعادت و آسايش عالم انسان صرف کنند، خودسرانه در تهيّهء وسائل دمار و انهدام نوع بشر بکار ميبرند … اين جنگها و کشتارها و اختلافات بايد قطع شود و ابناء بشر مانند يک قوم و يک عائله گردند…» (حضرت عبدالبهاء، نقل شده در بهاءالله و عصر جدید، ص 49)

بهاییان در سراسر دنیا با وجود این تمرکز طولانی و تاریخی در مورد صلح، تا امروز با تلاش خود به نتایج بیشمار و نقاط عطفی دست یافته اند. در سال 1985 بیت العدل اعظم، هیئت منتخب مردم برای ادارۀ امور جامعه جهانی بهائی، در قالب بیانیه‌ی وعده صلح جهانی، قسمت اعظمی از این معرفت و دست‌آوردها را به رهبران جهان تقدیم داشتند. این بیانیه با صحبت از این وعده آغاز می‌شود:

«صلح بزرگی که آرزوی دل و جان نيک‌انديشان جهان در قرون و اعصار بوده و درباره اش عارفان و شاعران در نسلهای پی در پی سخن گفته و در کارگاه خيال نمودارش ساخته اند، صلحی که تحقّقش نويد تمام کتب مقدّسه در هر دور بوده، حال به دستيابی ملل عالم نزديک گشته است. اين اوّلين بار در تاريخ جهان است که ميتوان تمام کره زمين را با وجود اختلافات بي شمار مردمش، به شکل يک واحد مجسّم کرد. پس استقرار صلح جهانی نه تنها امکان دارد، بلکه اجتناب ناپذير است و مرحله ديگری از ترقّی و تکامل عالم است که به قول يکی از متفکّرين بزرگ، مرحله جهانی شدن عالم بشری است» (بیت العدل اعظم، بیانیه وعده صلح جهانی، ص1)

بیت العدل اعظم، به نقل از پیر دو شاردن(pierre thihard de chardin)، فیلسوف و خدا شناس، از کتاب آینده‌ی انسان (The Future of Man)، به یکی از اصلیترین نظریات و ایده آل های جامعه‌ی بهایی اشاره نمودند و تصریح کردند که بشریت مثل فرد فرد انسان ها به سمت بلوغ، در حال رشد است. به بیان دیگر، ما مثل یک گونه، از یک مرحله از رشد روحانی، به مرحله‌ی دیگر، تکامل می‌یابیم و اکنون در مسیر تکامل بشری زمان این رسیده است که وحدت و صلح جهانی رخ دهد.

بیت العدل اعظم در مورد یکی از موانع اصلی که در این زمینه، جلوی راه ما را می‌گیرد، اینگونه نوشت:

«اتّکاء به چنين نظر و اعتقادی نتيجه اش تضادّی است که امور بشری را دچار فلج ميسازد. زيرا از طرفی مردم تمام کشورها اعلان ميکنند که نه تنها حاضر به صلح و سلامند، بلکه آرزومندند که صبح صلح و آشتی بدمد و ترس و هراس وحشتناکی که زندگی روزانه شان را معذّب ساخته نابود شود . از طرف ديگر بی دريغ، مُهر قبول بر اين نظر می نهند که چون نوع انسان ذاتاً خود پرست و متعدّی است، از بنای يک نظام اجتماعی که در عين حال مترقّی و صلح آميز و متحرّک و هم آهنگ باشد عاجز و ناتوان است. نظامی که هم ابتکار و خلّاقيّت افراد انسانی را آزاد گذارد و هم مبتنی بر تعاون و تعاضد و تفاهم متقابله باشد. هر چه نياز ما به صلح جهانی بيشتر شود، لزوم ارزيابی دربارهء تضادّ مذکور که مانع حصول صلح است بيشتر ميگردد و بايد دربارهء تصوّراتی که معمولاً معيار وضع نا مساعد تاريخ بشر است، تحقيقی بيشتر شود و اگر منصفانه تحقيق شود، معلوم ميگردد که آن وضع نه تنها مبيّن فطرت اصليّهء انسان نيست، بلکه نمايش نا درستی از روح بشری و حقيقت انسانی است. قبول اين نکته مردم را بر آن ميدارد که قوای سازنده اجتماعی را به حرکت آورند و چون آن قوا موافق با فطرت بشری است، باعث هم آهنگی و همکاری ميگردد، نه جنگ و ستيز» (همان، ص 4)

امروز پس از گذشت تقریبا سی سال از نوشته شدن این پیام، دانشمندان و شروع به موافقت با این نظریه کرده اند و به همین نتیجه رسیده اند. بهاییان به فطرت و ذات نجیب انسانی اعتقاد دارند؛ اینکه ما تا ابد با خشونت، جنگ و مرگ روبرو نیستیم و می توان به رسیدن به صلح پایدار و واقعی امیدوار بود.

نامه فعالین مدنی و سیاسی به رئیس قوه قضائیه

در مقابل خشونت، تبعیض و آزار علیه بهاییان سکوت نکنید

جمعی از فعالین حقوق بشری، سیاسی، اجتماعی، مدنی، نویسندگان و روزنامه‌نگاران در نامه‌ای خطاب به صادق لاریجانی، رئیس قوه قضائیه از او خواستند در مقابل خشونت، تبعیض و آزار علیه بهاییان ایران سکوت نکند. این نامه را کسانی چون نسرین ستوده، نرگس محمدی، محمد ملکی، محمد نوری‌زاد، عاطفه نبوی، مجید دری و بابک احمدی امضا کرده‌اند.

جمعی از فعالین حقوق بشری، سیاسی، اجتماعی، مدنی، نویسندگان و روزنامه‌نگاران در نامه‌ای خطاب به صادق لاریجانی، رئیس قوه قضائیه از او خواستند در مقابل خشونت، تبعیض و آزار علیه بهاییان ایران سکوت نکند.

آیت‌الله صادق آملی لاریجانی

ریاست محترم قوه قضاییه

با عرض ادب و احترام، ما جمعی از فعالین حقوق بشری، سیاسی، اجتماعی، مدنی، نویسندگان و روزنامه نگاران، ضمن احتراز از طرح مسائلی که به نوعی باعث ایجاد تشویش اذهان عمومی و تنش در گفتمان جمعی گردد ؛ صرفاً بنا به احساس مسئولیت و در راستای حفظ کرامت انسانی برآن شدیم تا نکاتی چند، در خصوص اقدامات تاسف بار اخیر، علیه اقلیت‌های مذهبی کشور را به اطلاع آن مقام قضائی برسانیم.

چنانچه مستحضرید در چند ماه اخیر هموطنان بهایی ما، فشار مضاعفی را در قالب قتل و سوء قصد تجربه نموده اند. این اتفاقات در حالی رخ می دهد که به حکم قوانین داخلی و مقررات بین المللی، نه تنها دولت های عضو، بلکه تمامی شهروندان موظف به رعایت حقوق بنیادین بشر در رابطه با اقلیت های دینی، قومی، زبانی و... هستند. قتل یک شهروند بهایی در بندر عباس و سوء قصد به خانواده ای دیگر در بیرجند و موارد مشابه، شمّه ای از اقسام متنوع تبعیض و آزاری است که مدت هاست در مورد بهاییان صورت می گیرد. هموطنانی که اکنون مجبورند برای حفظ جان و امنیت فرزندان خویش، یا آواره کشور های دیگر شوند و یا با خیل عظیمی از نگرانی، روزگاران خویش را سپری نمایند. لذا مشخصاً در ارتباط با حوادث اخیر، مراتب تاسف و اعتراض خود را نسبت به آنچه موجب گسست بیشتر اعضای جامعه و بانی منزوی کردن درصدی از ایرانیان می شود، اعلام می داریم. اقداماتی که ما را از بالیدن به همزیستی مسالمت آمیز، در کنار همه شهروندان محروم می نماید.

ما امضاء کنندگان این نامه، به دلیل نوع دوستی و احساس تکلیف در قبال وظیفه قانونی “دعوت به خیر” در رعایت حقوق اولیه انسان ها، خواستار بسط رویکرد حقوقی و قضائی بر اساس اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (اصول هشتم و چهاردهم ) هستیم. رویکردی که در آن نسبت به افراد غیر مسلمان وظیفه عمل به اخلاق حسنه و قسط و عدل اسلامی را داریم و ضمن اظهار تاثر شدید از این گونه اعمال، خواستار رفع خشونتی هستیم، که با تنگ تر شدن تنگ نظری ها ممکن است دامنگیر سایر هم میهنانمان گردد. همچنین با توجه به زندگی در کشوری که مدعی اسلامی بودن است و باید صیانت از کرامت انسان ها را سر لوحه کار و فلسفه وجودی خود قرار دهد، تقاضا داریم حداقل با در نظر داشتن میزان تاثیر مخرب چنین فجایعی بر روابط اجتماعی، در مقابل این رفتارهای غیر انسانی سکوت نکرده و با عاملین و آمرین آنها برخورد شایسته قانونی صورت گیرد.

امضاء کنندگان:

محمد ملکی - فعال حقوق بشر و نخستین رئیس دانشگاه تهران پس از انقلاب

نسرین ستوده - فعال حقوق بشر و وکیل دادگستری

حشمت‌الله طبرزدی - دبیرکل جبهه دموکراتیک ایران

محمد نوری‌زاد - روزنامه نگار، کارگردان و فعال سیاسی

نرگس محمدی - نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر

بابک احمدی - نویسنده، پژوهشگر، مترجم و منتقد هنری

علیرضا جباری - نویسنده، شاعر، مترجم و عضو کانون نویسندگان ایران

آیت‌الله عبدالحمید معصومی تهرانی - روحانی نواندیش

مهدی محمودیان - روزنامه نگار، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی

مجید دری - فعال دانشجوئی و زندانی سیاسی

معصومه دهقان (سلطانی) - فعال حقوق بشر

امین احمدیان - فعال سیاسی و عضو شورای مرکزی سازمان ادوار تحکیم

گوهر شمیرانی - فعال حقوق زنان

مهدیه گلرو - فعال دانشجوئی و زندانی سیاسی سابق

اسماعیل عبدی - دبیر کانون صنفی معلمان ایران

صبا شعردوست - روزنامه‌نگار و فعال سیاسی

عاطفه نبوی - فعال دانشجوئی و زندانی سیاسی سابق

وحید لعلی‌پور - فعال اجتماعی و زندانی سیاسی سابق

میلاد پناهی‌پور - روزنامه‌نگار و فعال مدنی

بابک غیاثی - دبیر کمیته حقوق بشر کانون وکلا و فعال سیاسی

امیر کلهر - روزنامه‌نگار و فعال سیاسی

ژیلا کرم‌زاده مکوندی - فعال مدنی، شاعر و زندانی سیاسی سابق

هانیه فرشی - فعال اجتماعی و زندانی سیاسی سابق

جمال عاملی - فعال چپ و زندانی سیاسی سابق

سید علی رضا نبوی - فعال مدنی و زندانی سیاسی سابق

مرتضی اسماعیل‌پور - فعال مدنی

اشکان مسیبیان - فعال مدنی

سارا خرمن‌بیز - فعال مدنی

مریم السادات یحیوی - فعال مدنی

علی گلمحمدی - فعال مدنی

رامك حیدری - فعال مدنی

بیان محمدی - فعال مدنی

پیمان احمدی - فعال مدنی

هیوا فولادی - فعال مدنی

ساسان رادفر - فعال حقوق بشر

مهدی فرشی - فعال حقوق بشر

آذر طاهرآبادی - فعال حقوق بشر

نیما حسینی - فعال حقوق زنان

کاوه رضائی - فعال حقوق زنان

محمد کریمی - فعال سیاسی

سید رضا حسینی - فعال سیاسی

فریدون رستمیان - فعال سیاسی

احسان اسعد - فعال سیاسی

شاهد علوى - فعال سیاسى

یونس رستمی - فعال سیاسی

پریسا فرشچی - فعال دانشجویی

مهدی حمیدی شفیق - فعال دانشجویی

عطیه حسنلی - فعال دانشجویی

امیر چمنی - فعال دانشجویی

حمید بیدار - فعال دانشجویی

لیدا رحمانی - فعال دانشجویی

على مصلحى - روزنامه نگار

محمدرضا ابراهیمی - فعال اجتماعی

محمد حاجی پور - فعال اجتماعی

محسن عزیزی - فعال اجتماعی

محمد کریمی - فعال اجتماعی

مسعود چناسی - فعال اجتماعی

غزل شتابی - فعال اجتماعی

فرزانه جلالی - فعال اجتماعی

شراگیم زند - فعال اجتماعی

علی شمایلی - فعال اجتماعی

آذر طاهرآبادی - فعال اجتماعی

آبتین پگاه - فعال اجتماعی

ایمان یاری - فعال اجتماعی

نجیبه اسدپور - فعال اجتماعی

عزت الله تربتی - فعال اجتماعی

مختار زارعی - فعال اجتماعی

پریسا کریمی - فعال اجتماعی

کیومرث واعظی - فعال اجتماعی

جبار حاجی مرادی - فعال اجتماعی

مسعود وفابخش - فعال اجتماعی

محمدرضا نیک نژاد - فعال اجتماعی و دبیرآموزش و پرورش

غلامرضا وکیلی - فعال اجتماعی و دبیر آموزش و پرورش

مهدی بهلولی - فعال اجتماعی و دبیر آموزش و پرورش

عباس جمالی - فعال اجتماعی و وکیل دادگستری

نصیحت حضرت عبدالبهاء به ملت از رساله مدنیه:

ای اهل ایران باید قدری از سکر هوا به هوش آمده و از غفلت و کاهلی بیدار گشته بنظر انصاف نظر کنیم آیا غیرت و همیّت انسان قائل بر آن میشود که چنین خطّهء مبارکهء که منشا تمدّن عالم و مبدا غزّت و سعادت بنی آدم بوده و مغبوط آفاق و محسود کل ملل شرق و غرب امکان حال محل تاسف کلّ قبائل و شعوب گردد.

نوروز و آئین بهائی

ملت عزیز ایران ، ما بهائیان ساکنین اروپا ، امریکا ، استرالیا ، افریقا و آسیا در پنج قاره عالم عید نوروز را به شما تبریک می گوئیم. ما از قبائل اسکیمو ، زولو ، آپاچی ، آبا ، آچینی ، زاپیتو ، آیویی ، آمارایی ، ربایی ، کرتی ، مائوری ، کوموری ، تیکره ای ، سارایی ، گو آیمی ، ایقوری ، پلنتی ، ایروکوی ، لاکوآتی ، یامی ، پری پری و ... هستیم.

ما ساکن بلغارستان ، رومانی ، نیوزلند ، آرژانتین ، ایرلند ، فرانسه ، نپال ، چین ، هندوستان ، ایالات متحده امریکا ، پرو ، شیلی ، زامبیا ، ایران ، کنیا ، مصر ، الجزائر ، مراکش ، هنگ کنگ ، فیلیپین ، مالزیا ، روسیه ، آلبانی ، فیجی ، پاکستان ، ازبکستان ، عراق ، سورینام ، گینه بیسائو ، ساموآ ، صربستان ، گروئنلند و ... هستیم.

ما از نژاد سفید ، زرد ، سیاه و سرخ هستیم. ما از سابقه دینی بودائی ، برهمائی ، مسیحی ، زردشتی ، مسلمان ، یهودی و شینتو هستیم. ما ساکن روستاهای دور افتاده کوه های آند در آمریکای جنوبی ، جنگل های استوائی افریقا ، جزائر دور افتاده اقیانوس آرام ، شهر های پر جمعیت اروپا و امریکا و روستاهای یخ بسته قطب شمال هستیم.

ما بهائیان نیز اینک مثل شما مردم عزیز ، در کشور مقدس ایران عید نوروز را جشن می گیریم. در این روز که برای همه ما بهائیان جهان یک تعطیلی دینی محسوب می شود به ذکر و ثنای خداوند می پردازیم. نعمت ایمان به دیانت بهائی و حضرت بهاءالله را قدر می دانیم. از اینکه حضرت بهاءالله را بعنوان پیامبر خداوند برای این دوره شناخته ایم افتخار می کنیم. در این روز مبارک از سراسر جهان توجه به کشور مقدس ایران می نمائیم و برای پیروزی و سر بلندی و آبادانی آن دعا می کنیم. آرزو می کنیم که آن مرز و بوم را زیارت کنیم و آن خاک پاک را ببوسیم و ببوئیم و طوطیای چشم خویش سازیم. نهایت آرزوی ما خدمت به آن خاک تابناک و شما ملت شریف است. چرا که شما هم وطنان حضرت بهاءالله هستید و آن کشور مقدس مهد دیانت بهائی و گهواره این آئین الهی است. آن خورشید درخشان از افق ایران طلوع نمود و آن شمس نورانی ، اول بار از آسمان ایران درخشیدن آغاز کرد.

حضرت باب اعظم از شیراز پر رمز و راز ظهور نمود و سراسر آن مرز و بوم را به تبعید پیمود و نهایتاً در تبریز سینه مالامال از عشق و محبتش هدف صدها گلوله شد.

حضرت بهاءالله خاندان مبارکش اهل نور مازندران بود. در طهران متولد شدند و در زندان سیاه چال همان شهر چهار ماه طاقت فرسا در زیر کند و زنجیر سپری نمودند تا ما مردم جهان آزاد زندگی کنیم. هزاران جان پاک از مومنین اولیه این دیانت خون خویش را برای رشد درخت ایمان ما فدا نمودند.

حال چون ابتدای این ظهور و شروع تابش این خورشید است قدر آن بر همگان معلوم نیست. همانند طلوع خورشید محمدی از افق حجاز و ظهور نیر عیسوی از ناصره.

آیا شما ملت هوشمند با آن سابقه درخشان و تمدن بی نظیر قدر این موهبت را می دانید؟

آیا می دانید خداوند بی مانند چه تاج گرانبهائی بر سر شما گذارده است؟

آیا شما هم وطنان حضرت بهاءالله توجه نموده اید خداوند چه عزتی برایتان مقدر فرموده؟

آیا شما ملت عزیز می دانید بخاطر ظهور این دو خورشید تابان از آسمان ایران ، آینده و مستقبل ایران چقدر با شکوه و با عظمت است و حکومت ایران محترم ترین حکومات عالم خواهد شد؟

خوشا بحال شما ! ما آرزو می کنیم ای کاش خورشید بهاءالله از کشور ما و در بین ملت ما طلوع می نمود.

آیا ملت شریف ایران می داند این نهضت روحانی که از ایران ظهور نموده است ، اینک سراسر پهنه گیتی را در بر گرفته و بیش از 2100 قوم و قبیله و نژاد را در زیر خیمه یکرنگ خود در آورده؟ آیا هیچ وقت در تاریخ ایران ملاحظه شده است فردی ایرانی این چنین بر جهان تاثیر بگذارد؟

آیا شما میدانید آثار بهاءالله که در بین ما مردم جهان منتشر شده است به بیش از 800 زبان اصلی و لهجه های محلی ترجمه شده است و اینک روح و روان میلیون ها نفر را حیات می بخشد؟ حقیقتاً کدام شخصیت تاکنون از ایران ظهور نموده است که این چنین آثارش مورد استقبال جهانیان واقع شده باشد؟

ما بهائیان در سراسر عالم ، ما سرخپوستان کانادا ، مایاها ، ازبک ها ، انیکاها در امریکای جنوبی ، ما اسکیموها در قطب شمال ، ما اهالی گینه استوائی ، سومالی ، روآندا ، بروندی در افریقا همراه شما عید نوروز را جشن می گیریم و به زبان فارسی که زبان نزول وحی الهی به حضرت بهاءالله است عشق می ورزیم و از اینکه موهبت ایمان به حضرت بهاءالله را بدست آوردیم به خود می نازیم و به خود می بالیم و سر به آسمانها می سائیم و این مناجات عبدالبها را ورد زبان خود می سازیم و در ساعات دعا و راز و نیاز چنین می خوانیم :

بنام يزدان مهربان

پاک يزدانا ! خاک ايران را از آغاز مشکبيز فرمودی و شور انگيز و دانش خيز و گوهر ريز. از خاورش همواره خورشيدت نور افشان و در باخترش ماه تابان نمايان. کشورش مهر پرور و دشت بهشت آسايش پر گل و گياه جان پرور و کهسارش پر از ميوهء تازه و تر و چمن زارش رشک باغ بهشت. هوشش پيغام سروش و جوشش چون دريای ژرف پر خروش. روزگاری بود که آتش دانشش خاموش شد و اختر بزرگواريش پنهان در زير روپوش. باد بهارش خزان شد و گلزار دلربايش خارزار. چشمه شيرينش شور گشت و بزرگان نازنينش آواره و دربدر هر کشور. دور پرتوش تاريک شد و رودش آب باريک تا آنکه دريای بخششت به جوش آمد و آفتاب دهش دردميد و بهار تازه رسيد و باد جانپرور وزيد و ابر بهمن باريد و پرتو آن مهرپرور تابيد. کشور بجنبيد و خاکدان ، گلستان شد و خاک سياه ، رشک بوستان گشت. جهان جهانی تازه شد و آوازه بلند گشت. دشت و کهسار سبز و خرّم شد و مرغان چمن به ترانه و آهنگ همدم شدند. هنگام شادمانی است، پيغام آسمانی است ، بنگاه جاودانی است. بيدار شو ، بيدار شو. ای پروردگار بزرگوار! حال انجمنی فراهم شده و گروهی همداستان گشته که به جان بکوشند تا از آن باران بخششت بهره به ياران دهند و کودکان خود را به نيروی پرورشت در آغوش هوش پرورده ، رشک دانشمندان نمايند. آئين آسمانی بياموزند و بخشش يزدانی آشکار کنند. پس ای پروردگار مهربان! تو پشت و پناه باش و نيروی بازو بخش تا به آرزوی خويش رسند و از کم و بيش در گذرند و آن مرز و بوم را چون نمونه جهان بالا نمايند . ع ع

"صبح"١٤شهرالعلاءمطابق با١٤ مارچ وبرابربا٢٤ اسفندماه

"صبح"١٤شهرالعلاءمطابق با١٤ مارچ وبرابربا٢٤ اسفندماه

جمال مبارک درلوحي در (مجموعه اثار قلم اعلي ، شماره ٧١،ص ١٠٦)

می‌فرمایند:

هوالعزیز

💞💞 اختلافات روزگار، که از قضایای مبرم الٓهی ظاهر شده، یاران هم‌آشیان را از هم فصل و جدا نمود و چه حبیبان را که از محبوب جدا ساخت و چه عاشقان را که از فراق معشوق بسوخت. آتش حبّ لیلی برافروخت و انفس مجانین شیدا را از هستی بر انداخت. باری، قضای آسمانی این قدر فرصت نداد که یا در محفلی جمع شویم و یا در منزلی مجتمع گردیم. از هجر به هجرِ تازه مبتلا شدیم و از فراق به فراق بی‌اندازه گرفتار آمدیم. باری ما شاکریم. شما هم شاکر باشید. و السّلام.