جامعه‌ی بهائیان ایران
مدتی‌کوتاه پس از انقلاب اسلامی در سال ۵۷، بازنویسی قانون اساسی به اولويتی در حکومت تازه تبديل شد و از مردم ایران خواسته شد تا پيشنهادها و نظرياتشان را برای تدوين اين قانون مطرح کنند. بنا به شواهد موجود در متنِ پیشنهادی برای تدوين قانون اساسیِ جدید اشاره‌ای به اقلیت بهائی و حقوق آن‌ها نشده بود. محفل ملی بهائیان ایران در ايفای وظيفه‌ی مشارکت در اين شور ملی و برای احقاق حقوق اعضای جامعه‌ی خود بیانیه‌ی زیر را تهيه و به نمايندگان انتخاب شده برای اين مجلس ارسال کرد.
۳/ تیرماه ۱۳۵۸ شمسی
JJ24 June 1979
بیانیّه جامعه بهائیان ایران دربارۀ قانون اساسی
چون در فروردین ماه هذالسّنه از طرف مقامات محترم مملکتی اعلان شده بود که قاطبه مردم تمنیّات خود را راجع بقانون اساسی آینده بعرض برسانند در تاریخ شنبه ۱۳۵۸/۱/۲۵ این جامعه شرحی بجناب آقای مهندس مهدی بازرگان نخست وزیر دولت موقّت جمهوری اسلامی ایران و بعضی مقامات دیگر مرقوم و مستدعیّات حقّه خود را تقدیم داشت. نظر باینکه در متن پیشنهادی قانون اساسی که ظرف این چند روزه منتشر شده ذکری از حقوق جامعه بهائی بمیان نیامده لذا بوسیله این بیانیّه در مقام دادخواهی برآمده و مصراً مستدعی است با توجه بنکات زیر مقامات ذیربط در این امر تجدید نظر فرموده و حقوق حقّه این اقلیت را منظور دارند:
بهائیان ایران بزرگترین اقلیّت دینی محسوبند مدّت ۱۳۶ سال است که در این کشور موجودند معتقد بتوحید و نبوّت و معاد و حقانیّت جمیع انبیاء و مرسلین و مصدّق کلیّه کتابهای آسمانی میباشند اطاعت از حکومت و مقرّرات و قوانین مصوّبه مملکتی را فریضۀ دینی و وجدانی خود دانسته در کمال علاقمندی در خدمت بملک و ملّت کوشا هستند و هر نوع وظیفۀ ملّی و اجتماعی را با صمیمیّت و افتخار می‌پذیرند و بجان و دل انجام میدهند. بموجب تعالیم دیانتی خویش طرفدار وحدت و یگانگی و اتّحاد و اتّفاق با جمیع بنی آدم بوده و هرگونه تعصّبی را اعم از نژادی و اقتصادی و سیاسی مردود و مضرّ بمصالح بشری میدانند در ۱۳۶ سال گذشته به تبعیضات مختلفه مانند نداشتن حقّ آزادی فردی و اجتماعی و سلب آزادی عقیده و بیان و قلم و اخذ مالیاتهای سرسام آور از املاک و اماکن مذهبی و گورستانها گرفتار و علاوه بر تحمّل صدمات و بلیّات گوناگون مانند ضرب و جرح و قتل نفوس و خرق و غارت اموال همواره مورد انواع تهمت و افتراء و بی مهری قرار گرفته‌اند و جاعلین اکاذیب و مفتریات کوشیده اند تا اتهامات را برنگ آنچه منفور مردم در هر زمان است منتشر ساخته و در اغلب اوقات ایشانرا وجه المصالحه قرار دهند.
اکنون که حکومت جمهوری اسلامی تدوین قانون اساسی جدیدیرا وجهه همّت خود ساخته اند جامعۀ بهائی رجاء واثق دارد که این اقلیت مساوی و معادل سایر اقلیتهای مذهبی شناخته شود در فصل دویم اصل (۱۴) پیشنهادی قانون اساسی که مذکور است:
«زرتشتیان- یهودیان- مسیحیان در ایران اقلیّت‌های رسمی دینی شناخته میشوند» پیشنهاد مینماید که یا کلمه بهائیان بر اسامی مزبور اضافه شود و یا بالمرّه با حذف کلیّه اسامی تمام اقلیّتها را در انجام مراسم و در احوال شخصیه و تعلیمات دینی خود آزاد سازند. بنظر میرسد که با اعمال این اصلاحات بحکم آیات محکمات قرآن مجید « لا اکراه فی الدّین قد تبیّن الرّشد من الغی » و « لکم دینکم و لی دین » احکام آمره الهیّه رعایت شده و هم اجراء عهود و مقاوله‌نامه‌های بین‌المللی مانند قوانین حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و مقرّرات منشور ملل متّحد مورد توجه قرار گرفته است.
در خاتمه این جامعه بکمال صدق و خلوص آمادگی خود را برای خدمات عمرانی ملّی و سازندگی ایران عزیز اعلام میدارد.
با تقدیم احترامات فائقه
جامعه بهائیان ایران
[بیانیه‌ی جامعه‌ی بهائی ایران در آستانه‌ی تدوین قانون اساسی جدید، مورّخ ۳ تیرماه ۱۳۵۸. صفحه‌ی ۲]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر